Op avonden dat Oranje speelt in Brazilië is er wel heel weinig verkeer op straat. Af en toe hoor je dan in het dorp – ook in de abdij - een grote gejuich. We weten dan dat Nederland gescoord heeft. Mensen blijken bij de feestvreugde soms heel anders te reageren dan we van ze gewend zijn. Is het vergelijkbaar met de hartenkreet die Jezus in het evangelie slaakt? Wel vergelijkbaar maar niet hetzelfde, meen ik.
Jezus ontlaadt zich in een dank aan God. Wat is er aan voorafgegaan? Zijn vrienden heeft hij op snuffelstage gestuurd met zijn Blijde Boodschap in hun ransel. En het blijkt dat ze succes hebben bij de gewone mensen. Niet bij de ‘upper ten’ want die weten het allemaal al. Jezus’ boodschap slaat aan bij eenvoudige mensen. In het zo juist gelezen evangelie staat ‘kinderen’, maar we kunnen ook zeggen allen die zoals kinderen openstaan voor wat meer perspectief, voor wat meer hoop.
Is het belangrijk dat je er bij stil staat? Is het belangrijk om even een break te nemen? Ik denk het wel. Wij leven in een hectische samenleving waarin alles sneller moet. Totdat mensen, ook mensen van rond de 40, op de klippen lopen. Het aantal dat overspannen thuis zit, groeit de laatste tijd schrikbarend. Het is daarom zo belangrijk bij dit tussenstation van Jezus stil te staan. Want even rust brengen in je leven is gewoon goed en nodig. En wat gebeurt er hier als ze even een break nemen? Jezus heeft het over dat je bij Hem rust vindt. Dat je zijn juk op je schouders moet nemen, want met een juk draag je gemakkelijker de zware lasten omdat het gewicht beter over de twee schouders wordt verdeeld. Hij heeft het er over dat wanneer je in zijn buurt blijft, de lasten lichter worden.
Is dat zo? Wij horen vaak mensen spreken over wat ze van ‘de kerk’ allemaal ‘moeten’. Als de kerk in de media komt dan gaat het vaak over dat de kerk tegen abortus is en euthanasie, dat de kerk streng is ten aanzien van geboortebeperking. Hoezo is die last licht? En mensen keren zich van die kerk af. Heeft Jezus dit allemaal zo bedoeld?
Ik hoor Hem zeggen: leert van Mij want ‘Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’. Is het dan toch anders? Wordt het dan toch allemaal anders bedoeld? Jazeker! God legt mensen geen lasten op die ze niet kunnen dragen. Dat is punt één. En punt twee is dat God altijd blijft kiezen voor leven en aan ons vraagt hetzelfde te doen. Hoe ga je dan om met netelige kwesties rond lijden en sterven? Door te blijven kiezen voor menswaardig leven, voor kwaliteit van leven. Door te blijven kiezen voor dienst aan elkaar, voor nabijheid aan elkaar. Door te leren geduld te hebben. En dat geduld is vaak ver te zoeken.
Jezus neemt even een ‘break’, Hij houdt een moment de pas in om bij de gebeurtenissen stil te staan en zijn vrienden te bemoedigen. Je neemt dan tijd voor elkaar. Hebben wij dat? Tijd voor elkaar? Wat gebeurt er dan? De onderlinge band wordt versterkt en samen ben je dan beter opgewassen tegen de uitdagingen op je weg. Misschien is dat ook wel de kracht van het Nederlands elftal dat nu echt een collectief is geworden. Waarin de een de ander succes gunt, getuige de bal die Robben geeft aan Klaas Jan Huntelaar. Ze zijn tot groep gekneed. Wij hopen dat ze nog ver komen.
Het is krachtig als je zo naar elkaar kunt kijken dat de een de kwaliteit ven de ander ziet, en elkaar het succes gunt. Het is vruchtbaar als je – ook in een gezin, ook in een twee-relatie – elkaar waardeert en elkaar bemoedigt. Jezus doet dat bij zijn vrienden die hun kleine succes bij Hem verzilveren. Maar Hij doet het ook met het oog op het grotere werk, dat later komt. Want die wereld was toen een puinhoop en dat is die wereld nog steeds. Die wereld zal alleen veranderen als er voldoende mensen zijn die het verschil kunnen maken. Mensen die voor elkaar zorgen dat de lasten licht worden en die elkaar ondersteunen.
Zullen wij het verschil gaan maken? Want wie doet het als wij niet beginnen? Het verschil zit ‘m erin dat je de ander waardeert, dat je dankbaar bent om hem, om haar. En dat je misschien ook God dank je wel zegt omdat je elkaar gegeven bent.
Joost Jansen, norbertijn